بررسی تاریخچه کپسول های آتش نشانی و انواع آنها موضوع اصلی این مقاله است.
کپسول آتش‌نشانی وسیله‌ای برای مهار دستی آتش است که همه ما کم و بیش با آن آشنا هستیم. اما کمتر کسی می‌داند که تاریخچه پیدایش آنها چیست؟ این تجهیزات مهار آتش، سفری طولانی در طول تاریخ داشته‌اند تا به شکل امروزی خود در آمدند. در این مطلب از مهار فایر بیشتر با این کپسول‌ها و پیشینه آنها آشنا خواهیم شد.
کپسول آتش‌نشانی چیست؟
ابتدا بهتر است کمی درباره ماهیت و کارکرد این تجهیزات کاربردی در مهار آتش بدانیم. کپسول‌های آتش‌نشانی، مخزن‌هایی استوانه‌ای شکل هستند که با موادی مخصوص پر شده‌اند. برای پر کردن مواد داخل این تجهیزات از فشار زیادی استفاده می‌شود. آتش‌سوزی‌ها در کلاس‌های مختلفی رخ می‌دهند. در نتیجه روش‌ها و مواد مورد استفاده در اطفاء حریق‌های مختلف با هم فرق دارد. همین امر موجب شده تا تجهیزات اطفاء حریق، از جمله کپسول‌های آتش‌نشانی نیز انواع مختلفی داشته باشند. بنابراین در زمان خرید کپسول آتش‌نشانی باید بدانید دقیقا برای چه نوع حریق‌هایی مناسب است. بعلاوه، آگاهی از نوع کپسول، در شارژ این کپسول‌ها و همچنین، زمان شارژ آنها و قیمت شارژ کپسول آتش نشانی در تهران و نحوه شارژ کپسول آتش نشانی اهمیت دارد. در ادامه با برخی از انواع پرکاربرد و پرفروش از کپسول‌های آتش‌نشانی آشنا می‌شویم.
انواع کپسول‌های آتش‌نشانی
شناخت انواع مختلف این تجهیزات، پیش از پرداختن به تاریخچه کپسول های آتش نشانی خالی از لطف نیست. این تجهیزات بر اساس دو فاکتور ترکیبات و وزنی که دارند تقسیم‌بندی می‌شوند. در ادامه به معرفی هر دو گروه از کپسول‌های آتش‌نشانی خواهیم پرداخت.
انواع کپسول های آتش نشانی بر اساس ترکیبات آنها
برای خاموش کردن انواع مختلف حریق، از ترکیبات متفاوتی استفاده می‌کنند. در نتیجه آنچه در کپسول‌های آتش‌نشانی مختلف وجود دارد بر همین اساس متنوع است. از کاربردی‌ترین انواع کپسول‌های آتش‌نشانی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کپسول‌های پودر و گاز
- کپسول‌های CO2
- کپسول آب و گاز
- کپسول‌های فوم
- کپسول بیوورسال
برای شارژ انواع این کپسول‌ها می‌توانید به مراکز مجاز شارژ کپسول آتش نشانی در تهران مراجعه کنید.
انواع کپسول های آتش نشانی بر اساس وزن
وزن‌های مختلفی از این تجهیزات اطفاء حریق وجود دارد که بر اساس مساحت و محل نصب کاربرد دارند. این کپسول‌ها در وزن‌های 12 تا 14 کیلوگرم به صورت دستی طراحی و ساخته می‌شوند. اما در وزن‌های بالاتر در ساخت کپسول‌های آتش‌نشانی از چرخ استفاده می‌شود. ارتفاع نصب نیز بر اساس وزن کپسول تعیین می‌شود. بر اساس استانداردهای موجود باید:
- کپسول‌هایی با وزن کمتر از 18 کیلوگرم در ارتفاع 1 متری
- کپسول‌هایی با وزن بیشتر از 18 کیلوگرم در ارتفاع 1.5 متر
نصب شوند.
آشنایی با تاریخچه کپسول های آتش نشانی
شاید تصور کنید کپسول‌های آتش‌نشانی از تجهیزات جدید اطفاء حریق محسوب می‌شوند. اما این تصور کاملا اشتباه است. اولین نوع از این تجهیزات مربوط به سال‌ها قبل از میلاد مسیح است. در حدود 200 سال قبل از میلاد مسیح، در اسکندریه شخصی به نام تیزیبیوس اولین کپسول آتش‌نشانی را اختراع کرد. اختراع وی امکان رساندن آب به آتش را برای فرو نشاندن آن فراهم می‌کرد. رومیان در گذشته از سطل‌هایی بسته به زنجیر برای آب رساندن به آتش کمک می‌گرفتند. مدتی بعد در قرون وسطی از وسیله‌ای شبیه به آبپاش استفاده می‌شد که حالت فواره‌ای داشت و شبیه به پمپ دوچرخه عمل می‌کرد. این مسیر به خوبی سیر تاریخی ساخت کپسول‌های آتش‌نشانی را نشان می‌دهد. از آبپاش‌های دوران قرون وسطی در آتش‌سوزی بزرگ لندن در سال 1666 استفاده شد.
نسخه‌های اولیه کپسول‌های مهار آتش
کپسول‌های آتش‌نشانی برای تبدیل شدن به شکل امروزی خود مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرده‌اند. در این بخش به معرفی نسخه‌های مدرن این تجهیزات اطفاء حریق در گذر زمان می‌پردازیم. در سال 1819 اولین نسخه قابل حمل از کپسول‌های آتش‌نشانی توسط کاپیتان جورج مانبی اختراع شد. این کپسول به عنوان اولین شکل مدرن در تاریخچه کپسول های آتش نشانی شناخته می‌شود. در ساخت این کپسول از سه ظرف مسی با ظرفیت 13.6 لیتر استفاده می‌شد. محتویات این کپسول، خاکستر مروارید با نام علمی کربنات پتاسیم بود که با فشار هوا فشرده می‌شد.
نسخه بعدی، در سال 1912 و توسط شخصی به نام پیرن ابداع شد. در این نوع از کپسول‌های آتش‌نشانی از تتراکلراید کربن یا ctc به عنوان خاموش کننده استفاده می‌شد. این ماده را می‌توان از خاموش کننده‌های قدیمی حریق دانست. واکنش شیمیایی ctc با شعله‌های حریق موجب خاموش شدن آن می‌شود.
تاریخچه کپسول های آتش نشانی در دو قرن اخیر
بعد از آشنایی با نمونه‌های تاریخی این کپسول‌ها نوبت به آشنایی با نمونه‌های جدیدتر آن می‌رسد. اولین نسخه از کپسول‌های آتش‌نشانی در دو قرن اخیر، مربوط به قرن 19 میلادی است. در ساخت این کپسول‌ها از سودا- اسید در سیلندرهای 1 الی 2 گالنی استفاده می‌شد. این ماده با بی کربنات سدیم مخلوط شده و در نتیجه گاز دی اکسید کربن تولید می‌شد. این فرآیند موجب تحت فشار قرار گرفتن آب شده و آن را با فشار از نازل محفظه کپسول خارج می‌کرد. بعد از این دوران، نمونه‌هایی نزدیک به مدل‌های امروزی ساخته شد. نسخه مدرن بعدی از کپسول‌های آتش‌نشانی مربوط به اواسط قرن بیستم است. در ساخت این کپسول‌ها از عوامل خاموش کننده حریق مختلفی استفاده می‌کردند. نوعی مخزن تحت فشار برای ذخیره عامل خاموش کننده در کپسول تعبیه شده بود.
باد بزرگ عظیم‌ترین کپسول آتش‌نشانی
یکی از تحولات بزرگ در ساخت کپسول‌های آتش‌نشانی مربوط به دوران بعد از جنگ سرد می‌باشد. در این دوران، مهندسین مجارستانی موفق شدند به کمک برجک‌های تفنگ مربوط به یک تانک روسی، کپسول آتش‌نشانی بسازند. از این تجهیز پیچیده، در اطفاء حریق نفتی در کویت نیز استفاده شد. این حریق نفتی بزرگ در سال 1990 و بعد از حمله عراق رخ داد. رانش 27 هزار پوندی این تجهیز قادر به پرتاب 4591 فوت مکعب در ثانیه هوا بود.
در مقابل این غول دنیای خاموش کننده‌های حریق، کوچکترین کپسول آتش‌نشانی را داریم. وزن کوچکترین کپسول آتش‌نشانی جهان در حدود 480 گرم است و تقریبا به بزرگی یک کنترل از راه دور می‌باشد. این کپسول کوچک قادر است عامل خاموش کننده را از فاصله 10 فوتی به سمت آتش پرتاب نماید.
سخن پایانی
آشنایی با تاریخچه کپسول های آتش نشانی مسیر سخت ساخت نمونه‌های امروزی این تجهیز را نشان می‌دهد. این مسیر حاکی از آن است که بشر از دیرباز برای مهار و خاموش کردن آتش به عنوان یک تهدید جدی در تلاش بوده است. امروزه بهترین انواع از کپسول‌های آتش‌نشانی جهت اطفاء حریق تولید می‌شوند. برای خرید نمونه‌های مناسب و کاربردی از کپسول‌های آتش‌نشانی و یا شارژ آنها در نقاط مختلف تهران با تیم مهارفایر تماس بگیرید.
